Bernhard Kellermann

Geboren te Fürth. Bernhard Kellermann begon zijn studie aan de Technische Hochschule in München in 1899, studeerde later Duits en schilderkunst. Vanaf 1904 maakte hij naam als romanschrijver, omdat een van zijn vroege werken, 'Yester en Li', buitengewoon succes behaalde en tot 1939 in totaal 183 edities kende. Ook de roman 'Ingeborg' (1906) bereikte voor die tijd indrukwekkende 131 edities (tot 1939). In de jaren vóór de Eerste Wereldoorlog verschenen romans en reisverhalen na reizen naar de VS en Japan. De reisverslagen 'Een wandeling in Japan' en 'Sassa yo Yassa'. Japanse dansen verschenen in de jaren 1910 en 1911. De Zwitserse schilder en illustrator Karl Walser illustreerde de boeken. Zijn roman 'The Sea of 1910' werd in 1927 gefilmd door Peter Paul Felner, Sofar Film Production GmbH, met Heinrich George, Olga Tschechowa en Simone Vaudry, ook bekend als'"Island of Passion' of 'The Island of Thousand Sins'. In 1913 verscheen zijn belangrijkste werk 'Der Tunnel'. Het was een enorm succes voor de auteur en zijn uitgever: de totale oplage overschreed een miljoen en het werk werd vertaald in 25 talen. Dit boek werd ook gefilmd in 1933 onder regie van Kurt Bernhardt met Paul Hartmann, Olly von Flint, Attila Hörbiger en Gustaf Gründgens. Het eerdere impressionistische en lyrische proza markeerde het werk van Kellermann minder dan de sociaalkritische en realistische weergave. Bernhard Kellermann kende de schilder Moritz Coschell, die illustreerde voor de uitgeverij S.Fischer en voor de Berliner Tageblatt. Coschell maakte een groot portret van Kellermann en het belangrijke schilderij nam deel aan de Great Berlin Art Exhibition in 1909. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werkte Kellermann als correspondent voor de Berliner Tageblatt. Verschillende oorlogsrapporten zijn gepubliceerd. In 1920 verscheen de roman '9 november', waarin kritisch werd ingegaan op het gedrag van soldaten en officieren tegen de bevolking. Vanaf 1922 volgden talloze korte verhalen. In 1926 werd Kellermann lid van de Pruisische Academie voor de Kunsten, sectie poëzie. Hoewel hij de loyaliteitsverklaring van Gottfried Benn aan de nazi-staat had ondertekend, werd hij op 5 mei 1933 uit de academie gezet. De roman '9 november' werd verboden en in het openbaar verbrand. Kellermann emigreerde niet, hij verzette zich niet, maar schreef nu triviale romans. Na de val van de nazi-dictatuur richtte Kellermann samen met Johannes R. Becher Kulturbund op. Hij was lid van de Volkskamer van de DDR en voorzitter van de Society for German-Soviet Friendship. Voor zijn roman Totentanz ontving hij in 1949 de Nationale Prijs van de DDR, Literatuur / Klasse 2. Zijn politiek-culturele inzet in de DDR zette de West-Duitse boekverkopers ertoe aan zijn boeken uit het aanbod te halen en te boycotten . Zijn naam werd daardoor vergeten in West-Duitsland. Kort voor zijn dood in 1951 riep hij de schrijvers van beide Duitse staten op om voor geheel Duits overleg te werken. Gestorven te Klein Glienicke. Potsdam. Bernhard Kellermann werd begraven op de Nieuwe Begraafplaats Potsdam. Zijn graf is er nog steeds.