Geboren in Turnhout. Is een Belgisch Nederlandstalig jeugdauteur. Studeerde voor leraar Nederlands en geschiednis en stond zeven jaar voor de klas. In 1973 werd Laenen een eerste maal veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar, waarvan een jaar effectief, wegens zedenfeiten met 14 minderjarige leerlingen van deze school. Sinds 1974 maakt hij programma’s voor de BRT-radio (nu VRT). Naast gedichten, verhalen en romans, schijft hij hoorspelen, radiodocumentaires, filmscenario’s en theaterstukken (over, voor en met kinderen). Hij kreeg drie keer de Prijs van de Provincie Antwerpen, De Referendumprijs, De Blanka Gijselenprijs en de prijs van de Vlaamse Kinder-en Jeugd jury. Gie Laenen woont in Mechelen en heeft een dochter. p 11 maart 2005 werd hij in eerste aanleg door de correctionele rechtbank van Mechelen opnieuw veroordeeld tot een effectieve gevangenisstraf van zes jaar en een schadevergoeding van meer dan 2500 euro, omdat hij in de periode tussen 1978 en 2002, minstens 25 jongens tussen 11 en 16 jaar seksueel misbruikt heeft. Deze feiten werden gepleegd in zijn woning in de Leopoldstraat in Mechelen tijdens literaire sessies met de auteur. Voor het bezit van pornografisch materiaal werd hij vrijgesproken. Laenen ging in beroep maar op 15 december 2005 bevestigde het hof van beroep te Antwerpen zijn veroordeling van zes jaar celstraf. Daarna stapte Laenen dan naar het Hof van Cassatie dat op 2 mei 2006 het arrest verbrak. Daarom moet het hele proces voor een derde rechtbank overgedaan worden: op 30 april 2007 startte dit aan de rechtbank van Brussel. Ook zijn echtgenote, Maria (Mieke) Laenen-Martens, werd door de rechtbank veroordeeld wegens schuldig verzuim en kreeg hiervoor 12 maanden met uitstel. De rechtbank verweet haar dat zij had gezwegen toen zij had moeten spreken. Sinds de tweede veroordeling van Laenen in 2005, heeft de Uitgeverij Lannoo alle vermeldingen van haar jeugdauteur zonder nadere verklaring verwijderd op haar website. De schrijver werd op 30 juni 2008 door het Brussels Beroepshof veroordeeld tot vier jaar effectieve celstraf nadat zijn raadsman cassatieverzoek aantekende tegen een vroegere veroordeling. De burgerlijke partijstellingen van een hele reeks van de slachtoffers zijn volgens de laatste uitspraak verjaard. Hij ging deze keer niet in beroep tegen het vonnis maar diende in augustus 2008 wel een genadeverzoek in, waardoor hij één jaar na het vonnis nog geen celstraf heeft uitgezeten. Dit genadeverzoek werd afgewezen. In juni 2009 ging hij naar de gevangenis. In april 2010 kwam hij na tien maanden reeds vrij onder toezicht met een enkelband. De advocaat van de slachtoffers wees erop dat de wet voor recidivisten nochtans eist dat zij minstens twee derde van hun straf uitzitten.