Algernon Blackwood

Geboren te Shooters Hill, Kent. Algernon Henry Blackwood was een Engelse omroepverteller, journalist, romanschrijver en schrijver van korte verhalen, en een van de meest productieve spookverhaalschrijvers in de geschiedenis van het genre, Tussen 1871 en 1880 woonde hij in Crayford Manor House, Crayford en studeerde hij aan het Wellington College. Zijn vader was een administrateur van het postkantoor, die volgens Peter Penzoldt, "hoewel niet verstoken van echte goedhartigheid, ontstellend enge religieuze ideeën had." Blackwood had een gevarieerde carrière, werkte als een melkveehouder in Canada, waar hij ook een hotel exploiteerde voor zes maanden, als krantenverslaggever in New York, barman, model, journalist voor The New York Times, privésecretaris, zakenman en vioolleraar. Gedurende zijn volwassen leven was hij af en toe een essayist voor verschillende tijdschriften. Eind jaren dertig verhuisde hij terug naar Engeland en begon verhalen te schrijven over het bovennatuurlijke. Hij was succesvol, schreef ten minste tien originele verzamelingen van korte verhalen en vertelde ze later op radio en televisie. Hij schreef ook veertien romans, verschillende kinderboeken en een aantal toneelstukken, waarvan de meeste werden geproduceerd maar niet gepubliceerd. Hij was een fervent liefhebber van de natuur en het buitenleven, en veel van zijn verhalen weerspiegelen dit. Om zijn interesse in het bovennatuurlijke te bevredigen trad hij toe tot The Ghost Club. Hij is nooit getrouwd; volgens zijn vrienden was hij een eenling maar ook een vrolijk gezelschap. Zijn twee bekendste verhalen zijn waarschijnlijk "The Willows" en "The Wendigo". Hij schreef ook vaak korte verhalen voor kranten, met als gevolg dat hij niet precies wist hoeveel korte verhalen hij had geschreven en dat er geen zeker totaal was. Hoewel Blackwood een aantal gruwelverhalen schreef, zoekt zijn meest typische werk minder om bang te zijn dan om een ​​gevoel van ontzag te wekken. Overleden te Bishopsteighton, Kent aan de gevolgen van door cerebrale trombose, met arteriosclerose als een bijdragende factor. Hij is gecremeerd in het crematorium van Golders Green. Een paar weken later nam zijn neef zijn as mee naar de Saanenmöser-pas in de Zwitserse Alpen en strooide ze in de bergen waar hij al meer dan veertig jaar van hield.