William F. Temple was een Britse sciencefictionauteur die geboren werd op 9 maart 1914 in Stockport, Cheshire, Engeland, en overleed op 15 juli 1989. Hij wordt beschouwd als een van de invloedrijke figuren binnen het sciencefictiongenre van de 20e eeuw.
Temple's interesse in sciencefiction ontwikkelde zich al op jonge leeftijd, gevoed door zijn liefde voor verhalen die de grenzen van de verbeelding opzochten. Zijn schrijverschap begon serieus tijdens zijn studie aan de Universiteit van Liverpool, waar hij lid werd van de universitaire SF-groep. Later, tijdens de Tweede Wereldoorlog, werkte hij als radio-operator en raakte hij betrokken bij het schrijven van sciencefictionverhalen.
Zijn debuutroman Four-Sided Triangle (1949) vestigde zijn reputatie als een veelbelovende nieuwe stem binnen de sciencefictionliteratuur. Dit werk onderzocht thema's van liefde en ethiek binnen een sciencefictioncontext, en het werd goed ontvangen door critici en lezers.
Temple's verdere werk omvat romans zoals Martin Magnus, Planet Rover (1954) en The Three Suns of Amara (1962), evenals talloze kortverhalen die werden gepubliceerd in toonaangevende SF-magazines van zijn tijd. Zijn verhalen stonden bekend om hun inventieve concepten, levendige personages en meeslepende plots.
Naast zijn werk als schrijver was Temple actief betrokken bij de Britse sciencefictiongemeenschap. Hij was medeoprichter van de British Science Fiction Association (BSFA) en diende als redacteur van het BSFA-tijdschrift Vector. Zijn inzet voor het bevorderen van het genre en het ondersteunen van opkomende auteurs werd alom gewaardeerd binnen de gemeenschap.
Hoewel Temple's werk misschien niet zo wijdverspreid bekend is als dat van sommige andere sciencefictionauteurs uit zijn tijd, blijft zijn bijdrage aan het genre van onschatbare waarde. Zijn verhalen hebben generaties lezers geïnspireerd en vermaakt, en zijn invloed wordt nog steeds gevoeld in de moderne sciencefictionliteratuur.