Geboren te Renkum. Saskia Ferwerda was lector in de Scandinavische taal- en letterkunde. Haar vader, Barend Ferwerda, was in Renkum als kunstschilder werkzaam. Haar moeder was Maria Albertina Ferwerda. Uitzonderlijk is, dat zij niet naar de lagere school ging, maar huisonderwijs van haar moeder genoot die haar klaar stoomde voor het Stedelijk Gymnasium te Arnhem. In 1928 legde ze daar het eindexamen af.

Studeerde Nederlands en als bijvakken Sanskriet, Deens en Oud-IJslands aan de universiteit van Amsterdam. In 1934 legde ze haar doctoraalexamen af. Hierna begon ze haar promotie dat was gewijd aan de relatie tussen de achttiende-eeuwse Deense toneelschrijver, historicus en filosoof Ludvig Holberg en Nederland. Met Donkersloot als promotor rondde zij in 1939 haar onderzoek af met een proefschrift getiteld Holberg en Holland. Ze schreef samen met de Deense filoloog Mogens Nissen het Leerboek in de Deense taal (1942), dat menig herziende drukken beleefde.

Doceerde Deense taal- en letterkunde aan de universiteit van Utrecht vanaf 1950. In 1958 werd dit omgezet in een lectoraat in de Scandinavische taal- en letterkunde. Op 20 november 1959 besprak zij haar doelstelling, getiteld De pen in vrouwehand, waarin ze met name de veelal veronachtzaamde vrouwelijke letterkundigen uit de zeventiende en achttiende eeuw in Scandinavië onder de loep nam. Intussen had zij twintig jaar lang een grote activiteit ontplooid als docente aan verschillende volksuniversiteiten en aan de Landhouwhogeschool te Wageningen én als privélerares. Bovendien bracht ze een reeks vertalingen uit de Scandinavische talen op haar naam. Dit deed ze om de belangstelling voor de taal en cultuur van Scandinavië te bevorderen.

Dr. Ferwerda vertaalde tijdens de Tweede Wereldoorlog artikelen uit het Deens voor het illigale blad Berichten uit Denemarken. Deze uitgave is vijfmaal verschenen.De artikelen waren afkomstig uit het Deense pacifistische maandblad Aldrig Mere Krig, orgaan van de Deense Vredesbeweging, dat was aangesloten bij de War Resisters International.

In 1977 nam ze door gezondheidsredenen, reuma, vroegtijdig afscheid van de universiteit. Kort voor haar dood besliste ze dat uit de verkoop van het niet-Scandinavische deel van haar omvangrijke privébibliotheek een fonds zou worden opgericht voor het uitgeven van vertaalde Scandinavische werken. Ruim een jaar na haar dood verscheen in mei 1985 bij uitgeverij Athabasca, Utrecht als eerste deel van de Saskia Ferwerda Reeks het boekje Drie Verhalen van Jens Peter Jacobsen, vertaald door Jytte Kronig. Overleden te Utrecht.