Roland Topor

Geboren te Parijs. Roland Topor was een Franse illustrator, cartoonist, striptekenaar, schilder, romanschrijver, toneelschrijver, film- en tv-schrijver, filmmaker en acteur. Hij was van Pools-joodse afkomst. De ouders van Roland Topor kwamen in de jaren dertig naar Frankrijk. In 1941 moesten de vader van Topor, Abram, zich samen met duizenden andere Joodse mannen die in Parijs woonden, registreren bij de Vichy - autoriteiten. Topors vader werd vervolgens gearresteerd en geïnterneerd in een gevangenkamp in Pithiviers, waar gevangenen zouden worden vastgehouden voordat ze naar andere concentratiekampen werden gestuurd, meestal Auschwitz. Van de duizenden die naar Pithiviers werden gestuurd, overleefden er slechts 159. Maar Topors vader, Abram, wist uit Pithiviers te ontsnappen en zich te verbergen in een gebied ten zuiden van Parijs. Roland bracht de eerste jaren van zijn leven door in Savoye, waar zijn familie hem verborg voor de Gestapo. Roland Topor is misschien het best bekend om zijn grafische werken met hun surrealistische humor. Hij studeerde aan de École des Beaux-Arts in Parijs en verdeelde zijn tijd tussen tekenen, schrijven en experimenteren met het medium film. Zijn kunstwerken zijn verschenen in boeken, kranten, posters en filmanimaties. Verhalen en tekeningen van hem verschenen in Hara-Kiri, een Frans satirisch maandblad en in de tijdschriften Fiction en Bizarre. Weinig geschriften van Topor zijn beschikbaar in het Engels. Zijn ficties worden soms bestempeld als "post-surrealistische horror" die de vastgestelde grenzen overstijgt, om carnavaleske werelden van bizarre situaties te portretteren, waarin menselijke realiteiten die normaal gesproken onuitgesproken worden blootgelegd worden in confrontaties met (in Topor's zin) "le sang, la merde et le sexe" (bloed, stront en seks). Zijn roman Le Locataire Chimérique (1964) werd verfilmt door Roman Polanski. De nacht voordat hij stierf aan een hersenbloeding, werd gemeld dat hij niet kon slapen, en in plaats daarvan de nacht doorbracht in Parijse cafés, genietend van Cubaanse sigaren en het drinken van Bordeaux-wijn. Toen hij bij Café de Flore aankwam, vertelde hij een nachtmerrieachtige droom die hij had meegemaakt. Het was een droom waarvan hij dacht dat die zijn volgende roman zou kunnen inspireren. Overleden te Parijs.