Geboren te Rotterdam. Was een Nederlands schrijver, vooral van korte verhalen, en jazztrompettist. Hij is de naamgever van de Bob den Uyl-prijs voor literaire of journalistieke reisboeken. Den Uyl kwam uit een Hervormd gezin. Zijn vader Jacob den Uyl (1894-1982) was politieagent. Zijn moeder Anna Josefine Rosenkranz (1896-1968) was geboren in Philadelphia (Verenigde Staten), maar zij was ten tijde van haar huwelijk Duits onderdaan. Bob den Uyl is een achter-achter-neef van de politicus Joop den Uyl, want zij hebben gemeenschappelijke betovergrootouders. Na de mulo-b te hebben doorlopen, deed hij MO-A Frans en Engels. Hij had diverse kantoorbanen alvorens hij zich in 1968 geheel op het schrijven toelegde. Van 1948 tot 1957 trad hij ook als jazztrompettist met verscheidene jazzorkesten op. Eind jaren 50 riep hij psychiatrische hulp in om van het stotteren af te komen. Het bood hem weliswaar enig soelaas maar hij kreeg er bepaalde fobieën (straatvrees en eetangst) voor terug. In 1963 was Bob den Uyl gedebuteerd met 'Vogels kijken', waarvoor hij in 1965 de novelleprijs van Amsterdam ontving. In 1968 ontving hij de Anna Blaman Prijs voor 'Een zachte fluittoon'. Hij verwierf hij pas grotere bekendheid met 'Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam' uit 1975. In 1976 ontving hij de Multatuliprijs voor 'Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam'. Bob den Uyl is slechts tweemaal te zien geweest op televisie, dat was in 1979 in de documentaire Op zoek naar literatuur 'Aan de Rand van Nederland' van Theo Uittenbogaard. Aanleiding was zijn essay over treinreizen met als titel 'Visvliet bestaat namelijk niet', over het NS-station Visvliet op de grens van Friesland en Groningen. Vier jaar later, in 1983, werd het stationsgebouw onverhoeds afgebroken. De uitgever van Den Uyl's boek 'Het reizen vereist sterke zenuwen' uit 2004 gebruikte een foto van ervan als omslag-illustratie. Den Uyl vond het indertijd een 'schande' en "een groot verlies voor de Nederlandse cultuur" dat het in zijn ogen prachtige stationsgebouw gesloopt was en vervangen door een bushokje. Hij verscheen ook in een interview over het fietsen, op de Rotterdamse wielerbaan voor het tv-programma 'Heilig Vuur'. Vanwege veelvuldig gebruik van alcohol en kalmeringsmiddelen verslechterde eind jaren 1980 zijn gezondheid. Overleden aan longemfyseem te Rotterdam.