Guy Vaes

Geboren te Antwerpen. Belgische, Franstalige, romanschrijver, poëet, fotograaf en essayist. Geboren Antwerpenaar, was hij één van de laatste Vlamingen die in het Frans schreef. Zijn vader René Vaes was schrijver en maakte deel uit van de groep Lumière, die werd geleid door zijn schoonbroer Roger Avermaete. Langs moederszijde is Guy Vaes de kleinzoon van de schrijver Constant de Kinder, auteur van de beroemde avonturenroman 'Jan zonder Vrees'. Vaes werd journalist. Eerst in Antwerpen voor Le Matin en La Métropole, later voor het Brusselse weekblad Spécia . Hij was chef van wat ,,de sociaal-culturele rubriek'' werd genoemd en schreef over literatuur, muziek en film. Debuteert in 1952 als dichter met de bundel 'Ce qui m’appartient'. In 1956 verscheen zijn roman 'Octobre long dimanche' die een vergelijkbare impact had als 'Le Voyeur van Alain Robbe-Grillet' die in hetzelfde jaar verscheen. Huwt in 1959 met Lydie Leclère. Het duurde het tot 1983 voordat er een tweede roman, 'L'Envers', verscheen. Zijn werk wordt gekenmerkt door magisch realisme dat wortelt in psychologisch onderzoek en existentiële vraagstukken van vervreemding. Tijd en werkelijkheid worden op een eigen specifieke wijze in zijn fictie verwerkt, hierover schrijft hij in essay’s als  'La Flèche de Zénon'. 'Essai sur le temps romanesque' (1966) en 'Le regard romanesque' (1987). Was in de jaren zeventig als briefwisselend lid van de Pink Poets. Hij werd erg beïnvloed door schrijvers als Virginia Woolf, Melville, Stevenson, Jules Verne, William Faulkner en Franz Kafka. Overleden te Antwerpen. Het afscheid vond plaats in strikt intieme kring.