Ton van de Ven

Geboren te Eindhoven. Antonius Hendricus Maria (Ton) van de Ven was ontwerper en creatief directeur van de Efteling van 1965 tot 2003. Van de Ven woonde in zijn jonge jaren in het dorpje Acht, in de bossen vlakbij Eindhoven. De ouders van Van de Ven waren van 1950 tot april 1965 de eigenaars van Camping Eindhoven. Het was in deze omgeving waar Ton droomde over sprookjes en interesse ontwikkelde voor tekenen, gestimuleerd door zijn vader. Op 11-jarige leeftijd leerde hij de Efteling kennen tijdens een schoolreisje. Hoewel hij eigenlijk wat teleurgesteld was door de vele poppen, die toen nog niet bewogen en niets zeiden, lag het park vanaf dat moment opgesloten in zijn hart. "De Efteling draag je ook als volwassene met je mee," aldus Van de Ven. Eenmaal op school wilde Van de Ven oorspronkelijk biologie studeren, maar onder andere door het falen voor het vak wiskunde, maakte hij deze opleiding niet af en ging naar de Akademie voor Industriële Vormgeving. Op die opleiding was hij al eigenzinnig en had hij een voorliefde voor nostalgie en romantiek. Voor zijn eindexamen bewerkte hij het verhaal van de Rattenvanger van Hamelen op verschillende grafische manieren. Zijn docenten raadden hem af om met iets dergelijks te komen, maar desondanks slaagde Van de Ven in 1963. In 1965 solliciteerde Van de Ven bij de Efteling naar aanleiding van een advertentie in het Eindhovens Dagblad waar om een functionaris werd gevraagd die leiding kon geven aan de afdeling Ontwerp en Ontwikkeling. Bij het tweede sollicitatiegesprek was ook de toenmalige ontwerper Anton Pieck aanwezig. Deze sprak tijdens het hele gesprek geen woord, maar stelde Van de Ven uiteindelijk één vraag: "Beheerst u het perspectief?" De jonge ontwerper maakte een leugentje om bestwil. Na het sollicitatiegesprek keerde Van de Ven nog terug met de boodschap "Heren, ik wil deze baan heel graag", om vervolgens zonder op een antwoord te wachten de deur te sluiten. Van de Ven werd uit dertien sollicitanten geselecteerd. Op grond van zijn opleiding werd van Ton verwacht leiding te geven aan oudere collega’s, maar Ton had daar geen behoefte aan. De taak die Van de Ven op zich nam, was de schetsen en "vingerwijzingen" van Anton Pieck te vertalen naar duidelijke werktekeningen voor de werklui die de attracties moesten bouwen. Een jaar na de opening van de Indische Waterlelies nam Van de Ven echter alweer afscheid van de Efteling, om te gaan werken bij Heimo, een internationaal opererend toeleveringsbedrijf voor attractieparken en de entertainmentsector, gevestigd in Jagsthausen, Duitsland. Dit tot groot ongenoegen van Pieck, die Van de Ven liever bij de Efteling wilde houden. Drie en een half jaar werkte Van de Ven voor Heimo waar hij onder andere ontwerpen maakte voor kermisondernemers en leerde werken met polyester en kunststof. Ton nam natuurlijk zijn hele gezin mee naar Duitsland. Hij had op dat moment twee kinderen en maakte zich zorgen over de opvoeding. Op de kleuterschool spraken zij Duits en als z'n kinderen eenmaal een Duitse opvoeding zouden krijgen zou het moeilijk worden om ooit nog uit Duitsland weg te komen. In 1970 weet zijn collega en vriend Jan Verhoeven, samen met Anton Pieck, hem over te halen terug te komen naar de Efteling. Van de Ven kreeg de leiding over het team dat verantwoordelijk was voor het bouwen van het Diorama, op basis van de ontwerpen van Pieck. Door de in Duitsland opgedane kennis wist Van de Ven de juiste technieken en materialen te selecteren om de miniatuurwereld op te bouwen. Maandenlang werd er gezaagd, gegipst en gemodelleerd. In 1974 trok Anton Pieck zich terug als hoofdontwerper van de Efteling, en Ton van de Ven nam die functie van hem over. Hij was daarmee vanaf dat moment eindverantwoordelijk voor de ontwikkeling van nieuwe attracties. Zijn eerste eigen grote project was het Spookslot (1978), een attractie vanwege het vijfentwintigjarige jubileum van het park. Het project begon onder de noemer 'Station Halfweg', een attractie die groots, bijzonder en een unicum in de wereld moest worden, midden in het park, vlakbij het Sprookjesbos, en die een toegang zou bieden tot de rest van de Efteling waar later meer grotere attracties zich konden gaan manifesteren. Ton werd bij dit project nog bijgestaan door Pieck, die hem raad en ideeën gaf, waaronder het idee voor de kloostergang in de hoofdshow. Het Spookslot (en daarmee ook de Efteling) kreeg dankzij Ton veel publieke aandacht toen hij in het veelbekeken tv-programma Voor De Vuist Weg er tien minuten uitgebreid over mocht vertellen. Ton was daarna verantwoordelijk voor het uiterlijk van bijna alles dat in het park kwam. Ton van de Ven was getrouwd en had drie kinderen. Overleden aan de gevolgen van een hersenbloeding die hem de dag ervoor had getroffen.