Geboren te Barendrecht, Zuid-Holland. Jan Goose Weijnant van der Voo is een Nederlandse striptekenaar, illustrator, tekenaar, pentekenaar en schilder. Hij is voornamelijk actief als reclametekenaar, maar toch heeft hij een groot aantal stripproducties op zijn naam staan. Hij groeide op met het lezen van krantenstrips als Tom Poes en Heer Bommel van Marten Toonder en 'Bim' van Piet van Elk , en tekende deze karakters graag op het schoolbord van zijn klas. Een andere favoriet was Johan en Kiezel van Peyo uit het tijdschrift Robbedoes - een serie die Van der Voo later inspireerde tot een heldere en toegankelijke tekenstijl voor zijn eigen kinderstrips. Tot zijn andere artistieke invloeden behoorden de illustratoren Jan Wesseling en Carl Hollander. Zijn vader – een boekhouder – was aanvankelijk niet zo dol op de artistieke ambities van zijn zoon, maar tegen de tijd dat de jonge cartoonist zijn eerste geld verdiende met reclameopdrachten, kreeg hij steeds meer steun.
Na zijn opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam, debuteert hij met de strip De Metroriet in het Rotterdamse huis-aan-huisblad De Havenloods. Deze strip liep tijden de aanleg van de metro in Rotterdam. Voor het blad Olidin, een uitgave van Shell, maakt hij vervolgens Baldino en De Kleine Hertog in 1963. In de jaren 60 is Van der Voo voornamelijk actief als tekenaar van reclamestrips, samen met Jan Kruis. Zo maakt hij stripjes als Max (voor Mars), Tim (voor Treets), Bounty Eiland (voor Bounty), Koos (voor Kodak), Mieke en Wouter (voor Milky Way), Sjokoprins (voor De Beukelaer) en De Broodversierders (voor De Ruijter), die vrijwel allemaal op tekst van Jan Kruis in stripbladen als Donald Duck en Eppo verschijnen. Eveneens voor het vrolijke weekblad Donald Duck, verzorgt hij tussen 1969 en 1973 het tekenwerk voor een flink aantal verhalen van Pipo de Clown op tekst van Wim Meuldijk. Tussen 1974 en 1979 maakt hij voor dit blad vervolgens ook nog vier lange verhalen met Ketelbinkie. In de jaren 60 en 70 was Van der Voo verbonden aan het blad Sjors, waarvoor hij een groot aantal voorplaten, posters en puzzels illustreert. Bovendien tekent hij omslagillustraties voor de Nederlandse albumuitgaven van Billie Turf. In 1978 maakt hij voor het blad Okki de strip Pots, op tekst van Patty Klein. Voor dit blad verzorgt hij eveneens een aantal covers. In de eerste nummers van het roddelblad Story vinden we de Jan Kruis-productie Moeps Pepernoot, die ook door Jan van der Voo verzorgd wordt.
In 1982 vertrekt Jan van der Voo vervolgens naar Nieuw-Zeeland, waar hij gedurende vele jaren woont en werkt, onder meer als politiek cartoonist voor de New Zealand Herold. In de jaren '90 keert hij terug naar Nederland, waar hij aan de slag gaat als illustrator voor een educatieve uitgeverij. Ook keert hij terug aan het stripfront met de gagstrip Even 'n Piraatje in het blad Myx. Vanaf mei 2014 publiceert de Leeuwarder Courant de grotendeels ongepubliceerde Piraatje-afleveringen als dagstrip, aangevuld met nieuwe grappen van Van der Voo. In 2005 ontving Jan van der Voo tijdens de Stripdagen een Bulletje en Boonestaak-schaal.
Jan van der Voo is getrouwd en heeft twee kinderen, Jeroen en Martijn.