PEP was een Nederlands stripweekblad dat werd uitgegeven van 1962 tot 1975. Het blad was een belangrijk onderdeel van de Nederlandse strip- en jeugdcultuur en had een grote invloed op de ontwikkeling van het Nederlandse striplandschap.
PEP werd voor het eerst gepubliceerd op 26 september 1962. Het was een initiatief van uitgeverij De Geïllustreerde Pers, die al ervaring had met het uitgeven van succesvolle tijdschriften zoals Margriet en Panorama. Het blad was bedoeld voor een jonger publiek en richtte zich voornamelijk op tienerjongens.
Wat PEP onderscheidde van andere tijdschriften in die tijd, was de nadruk op strips en cartoons. Het bood een mix van Nederlandse en buitenlandse strips, variërend van klassiekers zoals Peanuts van Charles M. Schulz tot nieuwe en originele Nederlandse creaties. PEP was ook het eerste Nederlandse blad dat het werk van underground stripmakers publiceerde, waardoor het een reputatie kreeg als gedurfd en vernieuwend.
Het blad bevatte ook rubrieken en artikelen over popcultuur, sport, en andere onderwerpen die relevant waren voor zijn tienerpubliek. Het was een van de eerste tijdschriften in Nederland die zich richtte op de tienermarkt en slaagde erin een trouwe lezersbasis op te bouwen.
In de loop der jaren onderging PEP verschillende veranderingen in format en inhoud. Het bleef echter een belangrijk platform voor Nederlandse stripmakers en bood een springplank voor vele talenten in de stripwereld.
Helaas kwam er in 1975 een einde aan de publicatie van PEP. De verkoopcijfers daalden en de uitgeverij besloot het blad stop te zetten. Desondanks blijft PEP een iconisch onderdeel van de Nederlandse stripgeschiedenis, en veel van de strips die erin werden gepubliceerd, evenals het eigenzinnige karakter van het blad, worden nog steeds gewaardeerd door liefhebbers van het genre.