De Tweede Burgeroorlog in de Verenigde Staten is uitgevochten rond het abortusvraagstuk. De oplossing die is gevonden, heeft geleid tot uitstel van executie: ieder ongewenst kind wordt opgenomen en opgevoed door de Staat - maar iedere jongere tussen de dertien en achttien kan door de Staat of door zijn ouders worden opgegeven om 'gesplitst' te worden: ze worden gebruikt als donor voor mensen die een nieuw orgaan of ledemaat nodig hebben. Geen stukje gaat verloren.
Er zijn drie groepen 'splitsers': de onhandelbare jongeren, zoals Connor, wiens ouders het niet langer met hem zien zitten.
De kinderen van de Staat die niet getalenteerd genoeg zijn om door te mogen leven, zoals Risa.
En degenen als Lev: het tiende kind van zeer gelovige ouders dat volgens zijn religie voorbestemd is gesplitst te worden.
De paden van Connor, Risa en Lec kruisen elkaar. Is het waar dat een groep splitsers in de illegaliteit is beland? Valt er te ontsnappen aan hun lot?
Neal Shusterman schetst zijn morbide toekomstvisie op beklemmende wijze. Vanaf de eerste alinea word je als lezer gegrepen door de verhalen van de splitsers. Is er een uitweg?