Het droomhuis van Henriëtte is een huis als van een plaatje, oud en wit met klimop en mos tussen de dakpannen, en met heel veel bloemen er omheen. Het is een huis met een grote voordeur die altijd open staat voor al de mensen waar Henriëtte van houdt; en dat zijn er een heleboel! Het droomhuis zou er helemaal vol mee zijn. En Henriëtte zal er zelf gastvrouw zijn en iedereen gelukkig maken. Dat was haar droom. En ze was ervan overtuigd dat die droom eens werkelijkheid zou worden. Was dit misschien de aanleiding tot al die wonderbaarlijke gebeurtenissen op die warme zomermiddag, toen haar broertje Hugh Anthony jarig was en iedereen in het bos verdwaalde? Voor Henriëtte werd het een middag om nooit te vergeten: de heerlijke middag waarop zij haar droomhuis vond.