Dr. Wise stopte zijn kijker terug in zijn zeildoeken koker en zei: ‘Er is nog iets anders daar beneden. Nu, met daglicht, denk ik niet dat we bepaald gevaar lopen. We zullen er eens een kijkje gaan nemen’. ‘Iets anders?’ vroeg Bill, terwijl zij door het mulle zand ploegden. Dr. Wise wees. ‘Het.. het ziet eruit als een skelet.’ ‘Dat is juist. Kijk ‘ns aan… Een skelet van een krokodil’. Bill’s mond viel open. ‘Maar…maar hier, midden in de woestijn!’ Wise duwde met de punt van zijn laars tegen de beenderen. ‘Ik zou zeggen dat dit arme beest een uur of twee geleden nog leefde. Moet je kijken – volkomen kaal gevreten. Nee, raak het niet met je hand aan. En moet je hier eens zien…’