Dr. Tom More is zojuist teruggekeerd naar Feliciana (Louisiana), naar zijn vrouw Ellen, zijn twee kinderen Margaret en Tommy en zijn psychiatrische praktijk. De afgelopen twee jaar heeft hij doorgebracht in de gevangenis wegens drugsverkoop aan vrachtwagenchauffeurs. Aanpassing aan het normale leven zou voor iedereen moeilijk zijn geweest, maar voor Tom wordt dit nog verstrekt door de vreemde veranderingen die zijn vrouw heeft ondergaan. Ellen heeft zich ontpopt tot een geniaal bridgespeelster met een angstwekkend goed geheugen.
Ook zijn vroegere patiënten zijn veranderd. Zij lijken bevrijd van al hun angsten en gedragen zich met een vreemd soort wezenloosheid. Deze 'probleemloze' patiënten hebben eveneens een computerachtig fotografisch geheugen en vertonen een primitief seksueel gedrag.
Met de hulp van een epidemiologe ontdekt Tom een experiment dat de gedragspatronen van de bevolking wil verbeteren door toevoeging van chemische stoffen aan het drinkwater. Het drinken hiervan zou de functies van de hersenschors zodanig beperken dat de gebruiker passief wordt, angstloos en mentaal zou hij terugkeren tot de oervormen van het menselijke ras.
Hoewel een dergelijk plan veel maatschappelijke problemen zou oplossen: criminaliteit, psychoses, agressie, aids, zou het ook beroving van de vrije wil betekenen en de schepping van een aapachtige, sterk vereenvoudigde samenleving.
Tom More, die alles op alles zet om de voortschrijding van dit experiment te saboteren, stuit daarbij op een groep gewetenloze fatsoensrakkers die hun droombeeld van de maatschappij trachten te verwezenlijken, maar die tegelijkertijd zelf schaamteloos jonge kinderen misbruiken.