De doden reizen op een radiosignaal over Wyoming... Ze waren al aan het veranderen. Ze waren nog herkenbaar, maar als ze eraan dachten. ‘Zien jullie wel, ik zei toch dat het kon,’ zei degene die nu en dan meneer Fletcher was. ‘We hebben geen draden nodig.’ Hoog boven de Rocky Mountains raakten ze verzeild in een elektrische storm. Dat was lachen! En toen surften ze langs radiogolven naar Californië. Tegen de tijd dat ze om het hardst over Midden-Australië vlogen, hadden ze niet eens een radio meer nodig. De dageraad kwam over de Grote Oceaan traag achter hen aangelopen, maar ze vlogen vrij rond. ‘Hoe laat is het?’ ‘Middernacht.’