Bafrin de valk schoot in rechte lijn steil omhoog. Hij had zin zo snel en zo loodrecht de hoogte in te vliegen, dat hij het zonder de lange glijvluchten zou kunnen stellen die hij zich doorgaans om de zoveel snelle vleugelslagen gunde. Hij spaarde het allemaal op tot hij de top had bereikt van die helling in de lucht, die hij bepaald had als ochtendgymnastiek en als voortreffelijk uitkijkpunt. Daar bleef hij in opperste genieting rondzweven, niet minder verzaligd en gulzig dan een hertogin van Aquitanie aan een liefdesmaal....