Wanneer Dante de hoogste hemel, het Primum Mibile, heeft bereikt, ziet hij in de verte negen fonkelende cirkels die om een stralen middelpunt heen draaien. Het zijn de negen engelenkoren die God omringen. Wanneer hij dichterbij komt is Beatrice plotseling verdwenen. Haar plaats wordt nu ingenomen door Bernard van Clairvaux, die symbool staat voor de mystieke verrukking. Theologie en geloof kunnen ook hier geen rol meer vervullen. Bernard zorgt er door zijn gebed voor dat Dante de uiteindelijk visio Dei, de schouwing Gods, deelachtig wordt. Deze ervaring is alles overstijgend: “Door de klaarte van dat Licht wordt men zo overweldigd dat het onmogelijk is om naar iets anders te kijken