De Saint en de vliegende schotelLeslie Charteris

'Vannacht,' zei Simon Templar, 'heb ik een afschuwelijke droom gehad... Ik...' Hij wendde aarzeling voor. Hij deed alsof hij met tegenzin sprak. Het spel werd meesterlijk gespeeld. Quale knikte met zijn grijze hoofd. Hij stond op. 'Wilt u misschien even hier komen?' verzocht hij. De Saint vervolgde hem naar de divan. 'Gaat u liggen. Kalmeer...' Het licht in de kamer ging uit, op het lampje bij het hoofdeinde na, waar Quale inmiddels was gaan zitten. 'En nu... vertelt u mij wat er is gebeurd... Zonder u te haasten... We hebben alle tijd.' 'Ja,' mompelde de Saint. 'Het is n iet om uit te houden. Niemand gelooft me... En toch heb ik het gezien... Het vloog...' De Saint ziet ze overvloedig vliegen, de vliegende schotels, in dit nieuwe avontuur dat hem in de dolzinnigste situaties doet raken. Situaties waaruit, natuurlijk, alleen maar een... Saint zich met zoveel gemak weet te redden.