Het was een donkere, winderige nacht. Margaret - Meg - Murry, haar kleine broertje Charles Wallace en hun moeder zitten in de keuken een boterham te eten wanneer er een onverwachte vreemdeling binnenkomt. ‘Ruwe nachten zijn mijn lust en leven,’ zei de vreemdeling. ‘Ik werd gewoon gegrepen door een valwind en uit mijn koers geblazen. Laat mij hier even bijkomen, en dan ben ik zo weer weg. Over weg gesproken, er bestaat werkelijk zoiets als tesseract.’ Een tesseract, mocht je dat nog niet weten, is een rimpel in de tijd. Meer vertellen we niet...