De maan anno 2075 is een open strafkolonie zoals eertijds Australië. Het aantal gevangenen is echter gering; de meeste bewoners zijn vrije mensen. De bevolking leeft in tunnels en houdt er een vrolijke multinationale samenleving op na die aan de barre omstandigheden is aangepast. De maan produceert graan voor de hongerende massa's op Aarde, en zolang de aanvoer daarvan niet hapert, bekommert de Aarde zich niet om het lot van de maanbewoners. Het graan wordt opgekocht door de Provoost, een soort gouverneur van de Aarde, hij betaalt schandalige prijzen, en omdat hij ook de levering van water en energie in handen heeft, kan hij de bevolking ongestraft het mes op de keel zetten. De mensen mokken wel, maar ze weten dat ze weerloos zijn tegen de overmacht van de Aarde. En tot overmaat van ramp voorspelt de computer dat de Maan over zeven jaar leeggeplunderd zal zijn doordat het weinige inheemse water met het graan verdwijnt en het niet wordt aangevuld. Als het niet zinloos was zou dit het sein zijn om in actie te komen. Dan doet Manuel Garcia O'Kelly, eenarmige klusjesman en afstammeling van ex-gevangenen een opzienbarende ontdekking die geheel nieuwe perspectieven voor een opstand opent. Hij krijgt opdracht de reuzencomputer Mike te repareren die verantwoordelijk is voor alle belangrijke maaninstallaties. Mike blijkt een wonderlijk nuttige en waardevolle bondgenoot te zijn... De revolutie kan beginnen.