Persoon/-236101368

Jan Mens was een Nederlandse schrijver, geboren op 10 november 1897 in Amsterdam en overleden op 8 november 1967 in Laren.

Hij staat bekend om zijn realistische romans die vaak een inkijk bieden in het alledaagse leven van gewone mensen, vooral in de arbeidersklasse. Mens groeide op in Amsterdam en kreeg zijn opleiding aan de Handelsschool aldaar.

Na zijn schooltijd werkte Mens in verschillende beroepen, waaronder als kantoorbediende en journalist. Zijn ervaringen in deze verschillende omgevingen vormden een rijke bron van inspiratie voor zijn latere literaire werk. Hij debuteerde als schrijver in 1932 met de roman "Jochie van '44", maar het was zijn tweede roman, "Mensen zonder geld" (1934), die hem bekendheid bracht. Dit boek, dat het leven van arme Amsterdammers in de jaren dertig beschrijft, werd een groot succes en vestigde zijn reputatie als schrijver van sociaal geëngageerde literatuur.

In de daaropvolgende jaren publiceerde Mens talloze romans, verhalen en essays. Zijn werk richtte zich vaak op thema's als sociale ongelijkheid, arbeidersrechten en de strijd om te overleven in een harde wereld. Enkele van zijn bekendste werken zijn onder meer "De Gouden Reael" (1938), "De kleine waarheid" (1940) en "Hollands Glorie" (1940). Vooral "Hollands Glorie", een epische roman over de Nederlandse scheepvaart, wordt beschouwd als een van zijn meesterwerken.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was Mens actief in het verzet tegen de Duitse bezetting, wat zijn latere werk sterk zou beïnvloeden. Na de oorlog bleef hij schrijven en werd hij een prominente stem in het naoorlogse literaire landschap van Nederland.

Jan Mens wordt herinnerd als een schrijver die op indringende wijze het leven van gewone mensen wist te beschrijven. Zijn realistische stijl en zijn betrokkenheid bij sociale kwesties maakten hem geliefd bij zowel lezers als critici. Zijn werk blijft een belangrijk onderdeel van de Nederlandse literaire canon en blijft lezers inspireren met zijn tijdloze thema's en levendige personages.

Geboren in Amsterdam. Was een Nederlandse schrijver. Hij werd in Amsterdam geboren als zoon van Jan Mens, diamantslijper, en Helena Elisabeth Falke. Hij groeide op in een sober milieu. Op 9-jarige leeftijd verloor hij zijn vader, en zijn moeder was gedwongen als schoonmaakster de kost voor het gezin te winnen. Jan ging naar de ambachtsschool om het meubelmakersvak te leren en kreeg in 1922 een vaste baan. Datzelfde jaar trouwde hij met Abeltje Stenhuis. In 1933 verloor Jan zijn baan en hij begon te schrijven, eerst wat kinderboeken en verhalen. In 1934, onder het pseudoniem J. Rebel werd een selectie sociale schetsen uitgegeven met de titel Rafels. In 1935 kwam hij in contact met de schrijver en oud-schoolmeester Theo Thijssen, die hem van aanbevelingen voorzag en zijn manuscripten corrigeerde. De bekroning met de 'Kosmos-Eerstelingenprijs' in 1938 was de aanzet tot een vruchtbare carrière als talentvol prozaschrijver die vooral geïnspireerd werd door het Amsterdamse volksmilieu. Schreef ook onder het pseudoniem J. Rebel. Kort voor zijn dood, was hij de best verkochte schrijver van Nederland. Overleden in Amsterdam.