Wilson is op een welhaast magische wijze gefascineerd door het latente vermogen van de mens tot ongekende geestelijke krachtexplosies te komen, die uiteindelijk tot het allesomvattende inzicht in 'het al' zullen leiden. 'De parasieten van de geest' is het verslag van een ontdekkingstocht in de nog niet geëxploreerde gebieden van de menselijke geest.
Wilson werkt binnen het raam van een archeologische opgraving in Turkije de volgende theorie uit: Geheimzinnige krachten beletten de mens tot een volledige ontplooiing van zijn geestelijke potentie te komen. Krachten, in de mens zelf aanwezig, onttrekken hun praktische macht aan de oerbron van de menselijke geest.
Het verhaal speelt zich rondom het jaar 2000 af. Een kleine groep 'ingewijden' slaagt erin de wereld te verlossen van deze geheimzinnige krachten die de mens beletten met volle teugen te drinken van het collectief geestelijk reservoir. Wij hebben te lang onze aandacht gericht op de buitenwereld: De wereld buiten de nog niet ontdekte gebieden binnen de mens. Wij beschouwen deze buitenwereld als de enige 'werkelijkheid' die ons 'verbeelding' per definitie als 'onwerkelijk' doet beschouwen. Verbeelding en visioenen worden al te gauw als van nul en gener waarde aan de kant gezet.
'De parasieten van de geest' : De werkelijkheid van een fantasie. De verbeelding van een werkelijkheid.