Eens werd de wereld beheerst door magie. Maar horden zelfzuchtige, kortzichtige magiërs hebben het manna verbruikt, dat de wereld gaande hield. Zelfs de meest krachtige spreuken worden krachtelozer, en daarom gaat Orolandes, de sombere Aegaeër, nauwelijks bewapend, op een vermetele zoektocht naar de verloren energie. Maar al de goden zijn dood en ook Atlantis. De schepsels der goden , de eenhoorn en de centauer, zijn stervende. Het zal niet lang meer duren of al het sprankelende zal uit de wereld verdwenen zijn en slechts dof klei zal overblijven - die rotstomme barbaren met hun rotstomme zwaarden zullen nog winnen ook...