Geboren te Amsterdam. Anthonie Holslag is een dichter en wetenschapper. Verhuisde op jonge leeftijd naar Watertown, New York in de Verenigde Staten waar hij zijn tienerjaren doorbracht. Ging daar naar Indian River Central High School.
Hij heeft sindsdien verschillende verhalen geschreven, die zowel in Nederland als in Amerika in diverse school- en studenten bladen zijn gepubliceerd. In 2006 is zijn eerste gedichtenbundel Het gezicht van het verleden verschenen.
Studeerde culturele antropologie aan Universiteit van Amsterdam. Studeerde Cum Laude af in de Culturele Antropologie/Niet-Westerse Sociologie. Zijn onderzoek ging over de Armeense genocide en hoe deze in hedendaagse diaspora gemeenschappen, zowel in Nederland als in Londen, geconceptualiseerd en ervaren worden. Zijn onderzoek, dat ging over transgenerationele trauma is in 2009 gepubliceerd in het boek In het gesteente van Ararat. Hij is momenteel werkzaam op de Universiteit van Amsterdam.
Naast schrijven geeft Anthonie Holslag ook (internationale) lezingen en voordrachten en is zowel docent bij de UvA, UU, UT en HvA. In samenwerking de met de Haarlemse dichtersgroep Septijn is in 2011 de dichtbundel Dichter bij beeld verschenen, daarnaast heeft hij diverse artikelen, gedichten en verhalen in tijdschriften, kranten (waaronder NRC) en verzamelbundels gepubliceerd . In 2012 kwam zijn eerste bundel met fictie uit, Zwarte muren, die door lezers en recensenten uitermate goed is ontvangen. In 2013 verscheen bij Zilverspoor zijn novelle De kerstboom, die hij zelf omschrijft als "een psychedelisch, spannend maar tevens literair kerstverhaal met fantastische elementen". In 2014 verscheen zijn boek Een bloedovergoten dageraad, waarvan alle royalty's naar WarTrauma gingen en is het het vervolg In het kille ochtend licht in 2016 verschenen, tezamen met de novelle L.O.O.P.. In 2017 zijn drie boeken van zijn hand verschenen: Toevluchtsoord (psychologische thriller), Ronny en het grote spinnenweb (kinderboek, in samenwerking met Gidion van de Swaluw), Een flinterdunne reflectie (dichtbundel, samengesteld met kunstenares Marion van Delst).
Schrijven is voor hem een manier, zoals hij ooit een interview aangaf "om aan het verschrikkelijke te ontsnappen, toch komt het verschrikkelijke op de één of andere manier altijd weer terug in mijn verhalen". Zijn verhalen worden door zijn critici vaak omschreven als "persoonlijk", "gelaagd" met goede "personage verdiepingen" en "ontknopingen die veelal als een knal aankomen". Hij staat bekend om zijn subtiele horror.