Eva Eriksson

Geboren te Halmstad. Is een van de populairste kinderboekenillustratoren in Zweden. Ze tekende en schilderde al vroeg; op twee- à driejarige leeftijd maakte ze steeds dezelfde tekening van een in een pot plassend jongetje. Haar hele verdere jeugd bleef ze tekenen als een razende. In een bepaalde periode maakte ze, geïnspireerd door schoolplaten, alleen maar bijbelse taferelen. De gedachte aan een loopbaan in de kunst kwam in eerste instantie niet in haar op; ze wilde onderwijzeres worden. Toen ze na de middelbare school een opleiding moest kiezen, wilde ze toch ‘iets kunstzinnigs’. Het enige beroep dat ze kon bedenken was dat van textielontwerpster. De gedachte aan een loopbaan in de kunst kwam in eerste instantie niet in haar op; ze wilde onderwijzeres worden. Toen ze na de middelbare school een opleiding moest kiezen, wilde ze toch ‘iets kunstzinnigs’. Het enige beroep dat ze kon bedenken was dat van textielontwerpster. Aan het Konstfack in Stockholm begon ze een studie textiel. Het werken met kleuren en stoffen lag haar echter niet. Na twee jaar stapte ze over naar de opleiding voor tekenleraar, eveneens aan het Konstfack. In dezelfde tijd ging ze samenwonen met haar vriend Erik. Een jaar later, in 1975, werd hun zoon Olle geboren. Door naar Olle te kijken en te luisteren herinnerde ze zich hoe het was om kind te zijn. Hierdoor kwam een onbedwingbare lust tot tekenen en schrijven in haar los. Dit werd nog versterkt door Olle voor te lezen. Ze ontdekte dat ze graag kinderboeken zou willen illustreren. Ze ontdekte dat ze graag kinderboeken zou willen illustreren. Een vaste baan als tekenlerares heeft ze na haar opleiding nooit gehad; liever was ze zoveel mogelijk bij Olle. Wel had ze tientallen andere baantjes. Zo werkte ze onder andere in een psychiatrische inrichting, in een kinderdagverblijf en in het onderwijs aan immigranten. Overal kon ze mensen observeren, waardoor ze inspiratie opdeed. Haar schetsen en verhaaltjes over Olle toonde ze bij uitgeverij Tiden, waar ze meteen een opdracht voor twee boeken kreeg. Na een derde en vierde boek ontdekten ook andere uitgevers haar en in korte tijd werd ze een veel gevraagd en bijzonder populair illustratrice van kinderboeken. Ook in het buitenland heeft zij veel prijzen gewonnen. Ze kreeg onder andere de gouden plak op de Biënnale van Illustratoren in Bratislava en de Europese Jeugdliteratuurprijs van Trento. Voor haar illustraties bij de verhalen van de klassieker Max werd zij genomineerd voor de Hans Christian Andersenprijs en voor haar gehele oeuvre kreeg zij de Elsa-Beskowprijs. Eva Eriksson heeft drie kinderen. Met de twee jongste en veel dieren woont ze in een geel houten huis in het dorpje Älta even buiten Stockholm. Co-Auteur: Björk, Christina