Geboren te Brussel. Vanaf de jaren ’80 woonde Bart Vermeer in Lommel. Keerde in de jaren ’90 terug naar Brussel om er te studeren aan de filmschool. Sindsdien werkt hij als schrijver, regisseur en leraar. In 2004 publiceerde hij in eigen beheer zijn eerste dichtbundel. In dat jaar won hij ook de kunstaanmoedigingsprijs en schreef en regisseerde hij zijn eerste professionele theaterstuk Strijdbare mannen. In 2010 won zijn in eigen beheer uitgegeven poëziebundel Brutus en Medea de Gouden Meeuw als beste ongepubliceerde werk waarna het een volwaardige uitgave kreeg. In 2011 maakte hij een documentaire over asiel in België: Schaduwkrijgers, een film ondersteund door het Vlaams Filmfonds. In 2012 storte hij zich op een nieuw project samen met mensen die in behandeling waren voor een depressie, dit te Hornu waarin de patiënten zelf de hoofdrol speelden: het werd de kortfilm Ça peut tout changer. Co-auteur: Johan Vandevelde