Geboren te Hilversum. Was een Nederlandse historicus en schrijver van kinder-, geschiedenis- en mythologieboeken. Toen hij in 1940 van de HBS af kwam, wilde hij dominee worden. De Tweede Wereldoorlog doorkruiste deze plannen. Hij werd oorlogscorrespondent in Indonesië en nadat hij voor de militaire dienst was afgekeurd ging hij voor de Wereldomroep werken. Hij trouwde met Ruutje Schurink en kreeg vier kinderen. In zijn vrije tijd schreef hij verhaaltjes. Die verhaaltjes werden eerst hoorspelen op de radio en vervolgens boeken. In 1952 ging hij alleen nog maar schrijven. Omdat dat niet veel opleverde, was hij min of meer gedwongen om heel veel te schrijven. In twintig jaar schreef hij meer dan tachtig boeken. Na het afronden van Geschiedenis van de Lage Landen, waar hij in 1974 de Nienke van Hichtum prijs voor kreeg, was hij uitgeput. In 1969 kreeg hij de Duitse Jeugdboekenprijs voor ‘De geschiedenis van Noord Amerika’ en in 1974 ontving hij een Gouden Griffel voor’ Het wereldtje van Beer Ligthart’. Hij schreef daarna nog wel een paar boeken, maar vanaf 1976 wijdde hij zich helemaal aan het schilderen. Overleden te Laren.