Geboren in Antwerpen, Antwerpen. John Vermeulen was een Vlaamse redacteur en schrijver. Hij gebruikte ook de pseudoniemen Tessy Bénigne en John Linden. Kreeg een technische opleiding, maar voelde zich van jongsaf aan sterk aangetrokken door de wereld van de geest. Na zijn technische studies (elektronica), werkte de auteur in den dop enkele jaren als technicus op zeeschepen en kreeg vervolgens een baantje als pr-man bij Coca-Cola. Ondertussen verscheen er ook geregeld een SF-roman van zijn hand. Vermeulen, een gepassioneerd zeiler, kreeg de kans om echt van zijn pen te gaan leven toen hij hoofdredacteur werd van enkele Belgische watersportmagazines. Als fervent zeiler begon hij al heel vroeg stukjes te schrijven over watersport en zo kwam hij terecht in de watersportjournalistiek (onder andere als fotoredacteur). Op een gegeven moment ruilde hij zijn vaste baan definitief voor die van fulltime broodschrijver. Uiteindelijk werd hij respectievelijk hoofd- en eindredacteur van twee Belgische watersportmagazines en medewerker van de Nederlandse Waterkampioen. Watersport speelt dan ook een belangrijke rol in zijn boeken.

Hij schreef zijn eerste SF-roman op veertienjarige leeftijd: De vervloekte planeet en maakte hiermee zijn debuut in 1960.

Vermeulen was watersportjournalist en eindredacteur van een Belgisch watersportblad. Tussendoor bleef hij boeken schrijven, aanvankelijk veel kinderboeken en sciencefiction voor de jeugd, later ook thrillers. Hij schreef ook historische romans, non-fictie, en was bovendien scenarioschrijver voor toneel, televisie en film. Er volgden nog verscheidene SF-romans en verhalen, zowel voor de jeugd als voor volwassenen. Daarnaast maakte hij onder het vrouwelijke pseudoniem Tessy Bénigne ook enkele erotische romans. Soms gebruikte hij ook het chiquere John C. Vermeulen.

Schreef karrenvrachten boeken: SF en thrillers, maar ook horror, historische romans, kinderboeken, non-fictie (waaronder zelfs een kookboek) en blijspelen. Hij was ook auteur van een reeks Vlaamse Filmpjes en publiceerde kortverhalen in Playboy en Penthouse. Onder het pseudoniem Tessy Bénigne, zogezegd een ex-hoertje dat haar memoires schreef, publiceerde hij zelfs enkele erotische romans. Johan Anthierens trapte er volledig in en schreef een lange en lovende recensie voor De Volkskrant.

Toen hij in 1981 met 1000 meter van Armageddon het lucratievere thrillergenre ontdekte, was het uit met de jeugdboeken. Hij schreef toen alleen nog een aantal Vlaamse Filmpjes voor de jeugd. Naar aanleiding van 77° Kelvin werd  hij ‘Ludlum-in-de-Benelux’ genoemd. Uitgeverij Bruna publiceerde in enkele jaren tijd een half dozijn boeken van hem rond hetzelfde hoofdpersonage, Ansen Wagner, een soort feministische James Bond-figuur. Toen zijn vriend en uitgever Joost Bloemsma, Bruna verliet om een andere uitgeverij te  gaan leiden, verhuisde John Vermeulen mee. Ansen Wagner werd in de diepvriezer gestopt en er volgden enkele ‘serieuzere’ thrillers, waarvan Solo Race in 1988 bekroond werd met de Prijs van de Grote Jury. Van de daaropvolgende ecothriller Hellepoel waren de filmrechten al verkocht nog voor het boek verschenen was.

Zijn een na laatste boek De gele dood verscheen in 2001. In 2000 won hij de literaire Ambrozijnprijs van de stad Ieper voor een kort misdaadverhaal: Terminaal. Zijn laatste thriller Kolonels en diamanten verscheen postuum in 2011, gelijktijdig met Homo solus, een roman waarin hij veel autobiografische elementen had verwerkt.

De laatste jaren kende John Vermeulen weer een revival. Hij was intussen teruggekeerd naar de boeken waar hij mee begonnen was en die hij zelf het liefste schreef, namelijk de sciencefictionromans. Zijn roman Ring van Eeuwigheid uit 2002 wordt algemeen beschouwd (en ook door Vermeulen zelf) als zijn magnum opus. Het is een bijzonder lijvige metafysische roman die motieven als het raadsel 'tijd', ufo's, de missing link en de Bermuda-driehoek aanpakt (en aan dat alles zogezegd een sluitende verklaring geeft).

Vertalingen van zijn boeken verschenen in het Duits, Spaans, Hongaars, Frans, Japans en Engels. Vooral in Duitsland was hij populair. Van de Duitse vertalingen van zijn historische romans over Pieter Bruegel, De Ekster op de Galg (1992), en Jeroen Bosch, De Tuin der Lusten (2001), werden honderdduizenden exemplaren verkocht.

Overleden te Antwerpen. Als eerbetoon aan een van Vlaanderens beste auteurs in het spannende genre, stelde Serial Thriller in 2012 de John Vermeulenprijs in voor korte spannende verhalen.