Heimwee naar de Dageraad werpt vragen op die visionaire wijsgeren zich in alle ernst hebben gesteld en die o.a. in het licht van het parapsychologisch onderzoek opnieuw aan de orde zijn: Vormen verleden, heden en toekomst vanuit een ‘hoger’ standpunt gezien een concrete en gedetermineerde eenheid? Is ons beleven van een ‘voortschrijdend’ heden enkel een misleidend gevolg van onze aangeboren en beperkte denkvormen? Evenals in ‘Schaduwbeelden’ staan in de bundel ‘Heimwee naar de Dageraad’ personages centraal, die zich door buitenaardse emotionele conflicten geconfronteerd zien met een verwrongen (of misschien verruimde) werkelijkheid. Alex Thibaut uit de titelnovelle heeft een blinde en schuldbeladen vlek in zijn verleden: onbewust wordt zijn hele verdere leven er door bepaald. Een traumatisch avontuur tijdens een vakantiereis in Turkije zal Alex’ normale tijdsbeleving plots in de war sturen: sluimerende herinneringen worden wakker, laten zich op tastbare wijze ervaren. Voor de psychiater die Alex onder behandeling heeft is het duidelijk dat zijn cliënt aan psychotische waanvoorstellingen lijdt. Maar Alex’ kinderjaren dringen zich tenslotte zo scherp op, dat heden en verleden voor hem een onvermoede eenheid gaan vormen.