Geboren te Brussel, Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Ludo Noens is freelance journalist, auteur van novellen, verhalen, non-fiction en essays. Hij schreef verschillende verhalen en novellen, essays en andere non-fictie. Zijn schooljaren bracht hij door in Sint-Jans-Molenbeek. Als elfjarige jongen zag hij de film The Time Machine van George Pal, gebaseerd op de novelle van H.G. Wells; tot op de dag van vandaag is hij hiervan aan het bekomen.
Hij frequenteerde begin jaren 70 Antwerpse theosofische kringen (waar hij esoterie en parapsychologie leerde kennen) en de toenmalige psychedelische scene. Als autodidact werd hij na de spreekwoordelijke "twaalf ambachten" freelance journalist en schrijver. Hij is lid van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen (VVL). Hij is medeoprichter en erelid van de organisatie CSIFOP (Committee for the Serendipitous Investigation of the Fancies of the Pseudo-Normal).
Sinds 1985 geeft hij het eigenzinnige kwartaalblad Portulaan uit. Voor het tijdschrift Bres schreef Noens van 1988 tot 2004 artikelen over paranormale en fantastische fenomenen. Hij beoefent het literair genre van magisch realisme en fantastiek. De verhalen beginnen in de regel in de alledaagse werkelijkheid en allengs gaan zich aberrante verschijnselen voordoen die niet thuishoren in onze consensusrealiteit. De paranormale en/of esoterische ontwikkelingen blijken dan dikwijls gelinkt aan traumatische incidenten in het verleden van het hoofdpersonage. In de literatuur gaat zijn voorkeur uit naar de numineuze Fantastiek (A. Machen, A. Blackwood, H.P. Lovecraft, R. Haggard en de anderen).
Hij woont sinds 1986 in Ukkel.