Geboren te Merksem, Antwerpen. Guy Didelez is een Vlaamse schrijver van jeugdverhalen, toneel, scenario's en was leraar Nederlands in Antwerpen. Hij was de jongste van drie kinderen. Met twee oudere dochters was zijn vader best tevreden dat de naam Didelez, die je maar zelden hoort, door de geboorte van dat mannelijke nazaat(d)je nog niet dadelijk met uitsterven bedreigd was. Guy liep school in een volksschooltje in de buurt. In het eerste leerjaar twijfelde hij wat hij zou worden: brandweerman of schrijver. In het tweede leerjaar was de keuze vrij vlug gemaakt. Tussen die bonken van brandweermannen zou hij in het niets verzinken. Hij zou het dus maar bij schrijven houden. Daarom begon hij in het tweede leerjaar aan een boek dat nooit afgeraakte. Zo’n patat van 100 bladzijden schrijven, bleek heel wat moeilijker dan de opstelletjes die hij voor de leraar verzon. Omdat hij later toch ook een inkomen moest hebben (hij bleef vanaf dat ogenblik dapper verder schrijven, maar slaagde er voorlopig niet in iets te publiceren) besloot hij voor leraar Nederlands te studeren. In die periode leerde hij ook Mieke Huysmans kennen, waarmee hij ondertussen meer dan 40 jaar getrouwd is.
Hij werd leraar Nederlands om veel met taal bezig te kunnen zijn. Tijdens zijn legerdienst schreef hij een boek dat uitgeverij Heideland-Orbis jaren later uitgaf: verhalenbundel Moordende verhalen. De persreacties waren best behoorlijk, de bundel behaalde een vierde druk en even leek het erop dat Guy als schrijver echt gestart was. Niets was minder waar: Uitgeverij Heideland-Orbis werd immers opgedoekt en Guy stond als schrijver op straat. Zijn nieuwe manuscript stuurde hij naar zowat alle andere uitgeverijen. Net als bij zijn kindergedichten reageerden heel wat onder hen positief, maar toch weigerden ze stuk voor stuk het manuscript uit te geven. Zijn goede en vooral minder goede ervaringen met uitgeverijen bundelde Didelez later in het Swartenbroekx uitgeverijen. Van het schrijven voor volwassenen had Didelez even genoeg.
Hij begon met romans en verhalen voor volwassenen, maar schreef ook toneel en spannende hoorspelen. Hij wordt erg geboeid door geheimzinnige en fantastische fenomenen. Op aanraden van zijn jeugdvriend en collega-schrijver Patrick Bernauw begon hij jeugdboeken, toneel, hoorspelen en scenario's te schrijven.
In 1988 werd zijn jeugdboek Raspoetin bekroond met Trofee van de Grote Jury voor het beste Vlaamse misdaadverhaal. Het was dus duidelijk: Guy had eindelijk zijn genre gevonden. Hij werkte vaak samen met Patrick Bernauw, met wie hij een bijzondere interesse voor het mysterieuze en fantastische deelde. Met In het teken van de Ram verwierf hij met Patrick Bernauw samen de prijs Knokke-Heist voor het beste jeugdboek in 1996. Guy’s boeken werden vertaald in het Duits, het Frans, Het Italiaans, het Zweeds, Het Noors, het Spaans het Tsjechisch, het Fins, het Sloveens, het Thais, het Engels en het Koreaans en dat zonder ook maar de minste steun van het Vlaams Fonds voor de Letteren. Met het collectief Plots (Didelez, Bernauw en Freek Neirynck) bewerkte hij twee boeken - Raspoetin en De schat van Orval - tot een langspeelfilm, waarvoor geen producent gevonden werd. Daarnaast bleef hij actief voor televisie, radio en toneel. Hij werkte mee aan onder meer het radioprogramma 't Koekoeksnest (1990-1997).
Didelez gaf in 1995 zijn baan als leraar helemaal op om zich helemaal aan het schrijven te kunnen wijden. Hij behield het contact met scholieren door schoollezingen voor basis- en secundair onderwijs. Omdat schrijven altijd een avontuur moet blijven, schrijft Guy Didelez voor heel uiteenlopende leeftijden in heel uiteenlopende genres. In 2019 wint hij de ereprijs Grote stroboer 2019.
Didelez is sinds 1976 gehuwd met Mieke Huysmans. Een jaar later werd Bram geboren en nog eens twee jaar later de tweeling Peter en Bart. Met drie kinderen op 21 maanden was het voor Mieke moeilijk om nog uit huis te gaan werken. Ze bleef thuis en werd het daar zo goed gewoon dat ze nooit meer gaan werken is. Ze begon wel academie te volgen: grafiek eerst, beeldhouwen en glaskunst later. Af en toe exposeert ze eens en dan loopt Guy er zo trots als een pauw bij. Co-auteur: Patrick Bernauw; Marc de Bel; Ruby Kersten.