Susie kon niet geloven dat Haddo’s spijtbetuiging oprecht gemeend was. Zijn onderworpenheid had haar achterdocht gewekt. Ze kon de gemene sluwheid niet vertegen van de glimlach die gevolgd was op de aanvankelijk wilde blik van dodelijke haat. in haar fantasie zag ze allerlei duistere middelen waarmee Oliver Haddo zich op zijn vijand zou kunnen wreken...