Heer Ollie begint zijn zelfvertrouwen over zijn goede bedoelingen een beetje kwijt te raken wanneer hij merkt dat hij eigenlijk als lui te boek staat. Tom Poes neemt hem mee de Zwarte Bergen in om tot rust te komen. Ze stuiten er op het volk der Labberdanen, die graag hard werken. Zo ook Plep Labberdaan, maar diens grove werkwijze wordt niet erg door zijn soortgenoten gewaardeerd. Heer Ollie besluit zich over hem te ontfermen en neemt hem tegen het advies van Tom Poes in mee naar Bommelstein, waar hij Plep laat werken aan de verbetering van de weg langs het kasteel.
De werkwijze van Plep trekt de aandacht van onder andere de wetenschap, de overheid en de vakbond, die allemaal met onbegrip reageren: men hoort werken volgens hen helemaal niet leuk te vinden, dus Plep is volgens hen niet in orde. Zij adviseren hem dan ook allerlei eisen te stellen. Dit heeft grote gevolgen voor Plep, maar vooral ook voor heer Ollie, die in zijn rol als werkgever vergeefs tracht aan alle verplichtingen te voldoen: Plep eist niet alleen werk, maar ook arbeidsvoorwaarden als een geruite jas, een auto en een kasteel zoals zijn baas. Wanneer het werk aan de weg tegenvalt besluit heer Ollie om Plep te ontslaan, maar diens protesten en de invloed daarvan op de buitenwereld maken dat de geplaagde heer geheel alleen komt te staan. Hij besluit dan ook Bommelstein te verlaten en kluizenaar te worden.
Tom Poes heeft intussen dankzij Wammes Waggel ontdekt dat de Labberdanen grote muziekliefhebbers zijn en hij verzint een list om Plep naar zijn soortgenoten te lokken. Hij bouwt een gitaar, die door professor Prlwytzkofsky elektrisch gemaakt wordt.
Hoewel de list aanvankelijk lijkt te mislukken komt het verhaal toch tot een goed einde wanneer Plep de eenzame heer Ollie vindt en deze aan hem het instrument uitlegt. Plep blijkt een talent en vindt gehoor bij de andere Labberdanen, zodat hij weer opgenomen wordt in de groep en heer Ollie met opgelucht gemoed naar huis kan.