Bij het schrijven van de bekende roman ‘De komst van Joachim Stiller’ kwam Hubert Lampo tot de conclusie dat veel van zijn werk als afkomstig uit de diepten der ziel moet worden beschouwd en hieraan thema’s ontleent die behoren tot wat in de psychologie het collectief onbewuste wordt genoemd. Voortdurend duiken in zijn proza algemeen menselijke oerbegrippen op, waaronder het ideaal beeld, dat een man zich van de vrouw pleegt te vormen, een grote rol speelt. Zoals het land Lemurië eens in de zee verzonk, zo ligt op de bodem van de menselijke ziek een wereld vol onbekende elementen. Van dat Lemurië zijn de novellen die in deze bundel werden bijeengebracht de dochters.