Het huis met de geesten is een familiekroniek die zich vanaf het begin van deze eeuw over vier generaties uitstrekt tot in de jaren zeventig, toen de militaire dictatuur een einde maakte aan het socialistische bewind van Salvador Allende. Rond de figuur van Esteban Trueba, de tirannieke, wellustige grootgrondbezitter bewegen zich vier uitzonderlijke vrouwen. Rose de Schone, de nimf met het groene haar, haar zuster Clara, de dromerige helderziende, die op telekinetische wijze voorwerpen kan laten bewegen en haar dochter Blanca, die een verboden liefde koestert voor een linkse protestzanger, tot grote schande van de familie zwanger van hem wordt en een dochter baart. Dit kind, het meisje Alba, zal later in een tijd van verval en terreur de wonderbaarlijke geschiedenis van haar familie opschrijven, om zoals ze zegt: ‘het verleden te laten herleven en mijn eigen ontzetting te overwinnen.’ Isabel Allende beschrijft in ‘Het huis met de geesten’ de Zuid-Amerikaanse samenleving met al haar bonte en vaak ook mystieke, fantastische verschijningsvormen. Met dit boek bewijst Isabel Allende dat ze niet alleen een uitzonderlijke knappe schrijfster is, maar ook, en bovenal, een rasvertelster.