Reizigers in de anti-tijd. Een poging tot verkenning, tot lijfsbehoud
Hugo Raes

De hoofdfiguren beleven een merkwaardige, Jules Verne-soortige surrealistische, Melle- en Willinkachtige reis door de tijd. Het boek laat zich lezen als de film Satyricon van Fellini zich laat zien:  als een avonturenstrip met de familie 'Nooitnietthuis' in de hoofdrol. Een dool-, onderzoekings- of ontsnappingstocht door de tijd, op zoek naar een plaats waar de dood en ellende hen niet kunnen bereiken. (Wim Hazeu in NRCV-Literama)

'''Reizigers in de anti-tijd''' is een fascinerend werk. Je kunt hele passages steeds opnieuw lezen. Raes werk immers per fragment, waarin hij steeds opnieuw taalbeelden samenvalt. Hij gaat verder in de bestaansexploratie die hij zeer intens en grandioos geschreven uitvoert. '''Reizigers in de anti-tijd''' is een boek dat moet gelezen worden, dat is zeker. (Ben Bos in De Nieuwe Linie)

Een subliem en uiterste van contestatie. De totale roman. Een nieuwe Odysseus. Het boek waarin alle ijdelheden aan de kaak worden gesteld. Een verwittiging, een boodschap. HR is een rasschrijver, een eersterangsauteur. Mij heeft hij overtuigd. Hij heeft zijn gelijke niet. (Roger Serras in Voorruit)

In een tot lezen en achter elkaar uitlezen aanvurende trant is de nieuwe roman van Raes ook nog weer eens een proeve hoe de schrijfkunst in het algemeen kan worden vernieuwd. Een uiterst boeiend boek dat men niet ongelezen mag laten. (Han Jonkers in Eindhovens Dagblad)

De grote kracht van de prozaschrijver Hugo Raes ligt hierin, dat hij niet zijn fantastische verbeeldingskracht, science-fiction, sprookjeselementen en symbolische aangewende maatschappijkritiek vermengt tot een eigen literair genre. (Willem M. Roggeman in Het Laatste Nieuws)

Exuberant, vindingrijk en plastisch schrijftalent. Een weergaloze verbeelding. (Paul de Wispelaere in Het Vaderland)