De binnenplaats was, naar het scheen, net als de kantelen, geheel verlaten. Tussen de plaveizen stonden wilde netels, vele soorten onkruid en jonge, half verrotte bomen. Van de hoge, massieve slottoren, de kapel en dat deel van het gekanteelde bouwwerk waarin de zaal gelegen was, waren, na eeuwen van verval, de hoofdlijnen nog bewaard gebleven. Links van het brede binnenplein gaapte een deuropening als het gat van een duistere spelonk in de steile rotswand van het slot en uit deze deuropening kwam een dunne, blauwe nevel die spookachtig omhoog kringelde naar de wolkeloze hemel. Toen zij de deuropening naderden, zagen de broeders het schijnsel van een rood vuur, als drakenogen die flikkerden in de helse duisternis. Ze waren er zeker van dat deze plek een voorpost was van de onderwereld, een wachtkamer van de Hel. Maar desondanks gingen zij moedig naar binnen en zongen luid hun bezweringen, zwaaiend met hun houten kruizen...
Tot de Drie Coryfeeën van het Amerikaanse, in fantasy & horror gespecialiseerde Arkham House behoren behalve Howard Phllips Lovecraft en Robert Ervin Howard ook Clark Ashton Smith. Vele van Smith's verhalen worden gerekend tot de meesterstukjes van de horror-literatuur; Smith, niet zelden genoemd als taalvernieuwer, weet bovendien zijn verhalen te verlevendigen met humor en erotiek, elementen die bij vrijwel alle andere griezelverhalen-schrijvers ontbreken.
.