(Data import; naam - base-props) |
k (Tekst vervangen - "ë" door "ë") |
||
(4 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
Regel 1: | Regel 1: | ||
− | + | Geboren te Florence. Was een Italiaanse dichter, schrijver, moraalfilosoof en kortstondig politicus. Dante stamde uit een Florentijnse familie. Zijn vader was Alighiero di Bellincione behorend tot de Welfische lagere adel en zijn moeder Bella (Gabriella) degli Abati, van een familie van rijke landeigenaars van Ghibellijnse strekking. De ouders woonden in het kwartier van S. Martino del Vescovo, in de buurt van de torre della Castagna, die men vandaag nog kan bewonderen in het historische centrum van Florence. Dante werd gedoopt, met als doopnaam Durante, op 26 maart 1266, Stille Zaterdag van dat jaar. Het was namelijk een oude traditie in Florence dat alle borelingen van het afgelopen jaar gedoopt werden op de zaterdag van de Goede Week. Dante heeft evenwel zijn doopnaam nooit gebruikt en die werd ook niet gebezigd in de officiële documenten waarin hij genoemd werd. Dante kreeg nog een jongere zus voordat tussen 1270 en 1275 zijn moeder overleed. Kort daarop, tussen 1275 en 1278, hertrouwde zijn vader met Lapa di Chiarissimo Cialuffi, afstammelinge van een rijke koopliedenfamilie. Met zijn tweede vrouw had Dantes vader nog drie kinderen, een zoon Francesco en twee dochters.Dantes vader Alighiero stierf tussen 1281 en 1282 en Dante werd verantwoordelijk voor de familie. Alighiero verloofde zijn 11-jarige zoon Dante op 9 februari 1277 met de toen 10 jaar oude Gemma Donati, de dochter van Manetto Donati, hun buurman in Florence. Manetto was een welgestelde landeigenaar en rijk genoeg om voor zijn dochter een bruidsschat te voorzien die tweemaal zo groot was als toen gebruikelijk. De jongelui trouwden in 1285 en in 1287 zou volgens sommigen hun eerste kind Giovanni geboren zijn. Later volgden nog twee zoons, Pietro en Iacopo, en een dochter Antonia. Of het een gelukkig huwelijk was, is niet meer te achterhalen. Het is wel een feit dat Dante niet één vers aan zijn echtgenote heeft gewijd en er is geen enkele aanduiding gevonden dat zij hem zou gevolgd zijn tijdens zijn verbanning. Boccaccio schrijft woordelijk dat hij zijn vrouw en kleine kinderen achterliet in de handen van 'fortuna'. Over de opleiding van Dante is weinig concreets bekend. Naar alle waarschijnlijkheid kreeg hij zijn basisopleiding, lezen, schrijven en Latijn, in het begin van de jaren 1270 bij een van de doctores puerorum in Florence. Volgens Petrocchi kan men volgend op deze basisscholing drie fasen onderscheiden in de ontwikkeling van Dante. De studie van de grammatica en de retorica in de periode van 1275-1286, misschien onder de leiding van Brunetto Latini. Daarna, van 1287 tot 1290 ging de dichter zich toeleggen op de filosofie en de letterkunde. Uit die periode dateert zijn vriendschap met Guido Cavalcanti en maakte hij kennis met de poëzie van Guido Guinizzelli die hij later de Dolce stil novo zou noemen. In de jaren 1291-1294 à 1295, na de dood van Beatrice, hield Dante zich voornamelijk bezig met de studie van de theologie en de filosofie. Hij schreef zelf dat hij toen Boëthius en Cicero las en dat hij het Franciscaanse studium generale bij de Santa Croce en het Dominicaanse studium aan de Santa Maria Novella bezocht, waar hij zich toelegde op de studie van Bonaventura, Aristoteles, Augustinus, Thomas van Aquino en Albertus Magnus en kennis maakte met de scholastiek en het Averroïsme. Er is geen documentair bewijs dat hij ergens aan een universiteit gestudeerd zou hebben, ook al wordt dat geclaimd door de Universiteit van Bologna. Zijn voornaamste werk staat bekend als 'La divina commedia' (Vertaling 'De goddelijke komedie'). Het is een gedicht in drie delen over een reis door het hiernamaals, van de Hel (Inferno), door het Vagevuur (Purgatorio) naar het Paradijs (Paradiso) en wordt beschouwd als een hoogtepunt van de wereldliteratuur. Overleden te Ravenna. | |
ws-page-props | |||
---|---|---|---|
Regel 1: | Regel 1: | ||
− | + | {{Person | |
+ | |NaamGew=Durante di Alighiero degli Alighieri | ||
+ | |NaamBiblio=Alighieri, Durante di Alighiero degli | ||
+ | |NaamSoort=Werkelijke naam | ||
+ | |Primair= | ||
+ | |Nat=Italië | ||
+ | |DatumGeboren=29-05-1265 | ||
+ | |TerminusAQuo=1265-05-29 | ||
+ | |PlaatsGeboren=Florence | ||
+ | |LandGeboren=Italië | ||
+ | |DatumOverleden=14-09-1321 | ||
+ | |TerminusAdQuem=1321-09-14 | ||
+ | |PlaatsOverleden=Ravenna | ||
+ | |LandOverleden=Italië | ||
+ | |ID=8 | ||
+ | |Tabel=tblNaam | ||
+ | |GUID={C429515B-2728-11D8-B1DD-00105A7169F9} | ||
+ | |Pic=Alighieri-durante-di-alighiero-degli-79581-1648939867.jpg | ||
+ | }} |
Huidige versie van 22 jun 2022 om 12:38
Geboren te Florence. Was een Italiaanse dichter, schrijver, moraalfilosoof en kortstondig politicus. Dante stamde uit een Florentijnse familie. Zijn vader was Alighiero di Bellincione behorend tot de Welfische lagere adel en zijn moeder Bella (Gabriella) degli Abati, van een familie van rijke landeigenaars van Ghibellijnse strekking. De ouders woonden in het kwartier van S. Martino del Vescovo, in de buurt van de torre della Castagna, die men vandaag nog kan bewonderen in het historische centrum van Florence. Dante werd gedoopt, met als doopnaam Durante, op 26 maart 1266, Stille Zaterdag van dat jaar. Het was namelijk een oude traditie in Florence dat alle borelingen van het afgelopen jaar gedoopt werden op de zaterdag van de Goede Week. Dante heeft evenwel zijn doopnaam nooit gebruikt en die werd ook niet gebezigd in de officiële documenten waarin hij genoemd werd. Dante kreeg nog een jongere zus voordat tussen 1270 en 1275 zijn moeder overleed. Kort daarop, tussen 1275 en 1278, hertrouwde zijn vader met Lapa di Chiarissimo Cialuffi, afstammelinge van een rijke koopliedenfamilie. Met zijn tweede vrouw had Dantes vader nog drie kinderen, een zoon Francesco en twee dochters.Dantes vader Alighiero stierf tussen 1281 en 1282 en Dante werd verantwoordelijk voor de familie. Alighiero verloofde zijn 11-jarige zoon Dante op 9 februari 1277 met de toen 10 jaar oude Gemma Donati, de dochter van Manetto Donati, hun buurman in Florence. Manetto was een welgestelde landeigenaar en rijk genoeg om voor zijn dochter een bruidsschat te voorzien die tweemaal zo groot was als toen gebruikelijk. De jongelui trouwden in 1285 en in 1287 zou volgens sommigen hun eerste kind Giovanni geboren zijn. Later volgden nog twee zoons, Pietro en Iacopo, en een dochter Antonia. Of het een gelukkig huwelijk was, is niet meer te achterhalen. Het is wel een feit dat Dante niet één vers aan zijn echtgenote heeft gewijd en er is geen enkele aanduiding gevonden dat zij hem zou gevolgd zijn tijdens zijn verbanning. Boccaccio schrijft woordelijk dat hij zijn vrouw en kleine kinderen achterliet in de handen van 'fortuna'. Over de opleiding van Dante is weinig concreets bekend. Naar alle waarschijnlijkheid kreeg hij zijn basisopleiding, lezen, schrijven en Latijn, in het begin van de jaren 1270 bij een van de doctores puerorum in Florence. Volgens Petrocchi kan men volgend op deze basisscholing drie fasen onderscheiden in de ontwikkeling van Dante. De studie van de grammatica en de retorica in de periode van 1275-1286, misschien onder de leiding van Brunetto Latini. Daarna, van 1287 tot 1290 ging de dichter zich toeleggen op de filosofie en de letterkunde. Uit die periode dateert zijn vriendschap met Guido Cavalcanti en maakte hij kennis met de poëzie van Guido Guinizzelli die hij later de Dolce stil novo zou noemen. In de jaren 1291-1294 à 1295, na de dood van Beatrice, hield Dante zich voornamelijk bezig met de studie van de theologie en de filosofie. Hij schreef zelf dat hij toen Boëthius en Cicero las en dat hij het Franciscaanse studium generale bij de Santa Croce en het Dominicaanse studium aan de Santa Maria Novella bezocht, waar hij zich toelegde op de studie van Bonaventura, Aristoteles, Augustinus, Thomas van Aquino en Albertus Magnus en kennis maakte met de scholastiek en het Averroïsme. Er is geen documentair bewijs dat hij ergens aan een universiteit gestudeerd zou hebben, ook al wordt dat geclaimd door de Universiteit van Bologna. Zijn voornaamste werk staat bekend als 'La divina commedia' (Vertaling 'De goddelijke komedie'). Het is een gedicht in drie delen over een reis door het hiernamaals, van de Hel (Inferno), door het Vagevuur (Purgatorio) naar het Paradijs (Paradiso) en wordt beschouwd als een hoogtepunt van de wereldliteratuur. Overleden te Ravenna.