| (Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | Geboren te Turnhout. Bob van Laerhoven had een zwakke gezondheid in zijn jeugd. Studeerde Germaanse filologie, psychologie en tenslotte pedagogie. Debuteerde in 1972 met de mainstream roman ''Phobie'' bij uitgeverij 'De Kempische Boekhandel'. Schreef in de jaren zeventig en begin jaren tachtig sciencefictio in het Nederlands maar ook in de Engelse, Franse, Spaanse en Duitse taal. Tevens verschenen enkele gedichten in de ‘SF Gids’ en de bundel ‘Star-Sea Songs’ (Dunwich House, 1975). Won samen met Eddy C. Bertin in 1976 de verhalenwedstrijd van Sfan en het NCSF met het verhaal ''Brand liefje, ik brand en er is niemand om mij te blussen''. Sciencefiction bood echter niet genoeg mogelijkheden en Van Laerhoven ging zich op andere genres toeleggen zoals jeugdboeken, theaterstukken, algemene literatuur en thrillers, waarvoor hij in 1984 werd bekroond met de Vlaamse Detective Prijs en in 1985 met de Havank Prijs. Daarnaast schreef hij journalistieke artikelen voor tijdschriften zoals ‘BRES’ en ‘Boekblad’, en vertaalde een aantal boeken, waaronder ''De eeuwige oorlog'' van [[Persoon/1656|Joe Haldeman]]. | + | Geboren te Turnhout. Bob van Laerhoven had een zwakke gezondheid in zijn jeugd. Studeerde Germaanse filologie, psychologie en tenslotte pedagogie. Debuteerde in 1972 met de mainstream roman ''Phobie'' bij uitgeverij 'De Kempische Boekhandel'. Schreef in de jaren zeventig en begin jaren tachtig sciencefictio in het Nederlands maar ook in de Engelse, Franse, Spaanse en Duitse taal. Tevens verschenen enkele gedichten in de ‘SF Gids’ en de bundel ‘Star-Sea Songs’ (Dunwich House, 1975). Won samen met Eddy C. Bertin in 1976 de verhalenwedstrijd van Sfan en het NCSF met het verhaal ''Brand liefje, ik brand en er is niemand om mij te blussen''. Sciencefiction bood echter niet genoeg mogelijkheden en Van Laerhoven ging zich op andere genres toeleggen zoals jeugdboeken, theaterstukken, algemene literatuur en thrillers, waarvoor hij in 1984 werd bekroond met de Vlaamse Detective Prijs en in 1985 met de Havank Prijs. Daarnaast schreef hij journalistieke artikelen voor tijdschriften zoals ‘BRES’ en ‘Boekblad’, en vertaalde een aantal boeken, waaronder ''De eeuwige oorlog'' van [[Persoon/1656|Joe Haldeman]]. Bekend pseudoniem: [[Persoon/136|Kim Ashmind]]. Co-auteurs: [[Persoon/321|Eddy C. Bertin]]; [[Persoon/1068|Raymond Donkersloot]]; [[Persoon/4517|Robert A.J. Zielschot]]. |
Huidige versie van 7 jul 2023 om 23:42
Geboren te Turnhout. Bob van Laerhoven had een zwakke gezondheid in zijn jeugd. Studeerde Germaanse filologie, psychologie en tenslotte pedagogie. Debuteerde in 1972 met de mainstream roman Phobie bij uitgeverij 'De Kempische Boekhandel'. Schreef in de jaren zeventig en begin jaren tachtig sciencefictio in het Nederlands maar ook in de Engelse, Franse, Spaanse en Duitse taal. Tevens verschenen enkele gedichten in de ‘SF Gids’ en de bundel ‘Star-Sea Songs’ (Dunwich House, 1975). Won samen met Eddy C. Bertin in 1976 de verhalenwedstrijd van Sfan en het NCSF met het verhaal Brand liefje, ik brand en er is niemand om mij te blussen. Sciencefiction bood echter niet genoeg mogelijkheden en Van Laerhoven ging zich op andere genres toeleggen zoals jeugdboeken, theaterstukken, algemene literatuur en thrillers, waarvoor hij in 1984 werd bekroond met de Vlaamse Detective Prijs en in 1985 met de Havank Prijs. Daarnaast schreef hij journalistieke artikelen voor tijdschriften zoals ‘BRES’ en ‘Boekblad’, en vertaalde een aantal boeken, waaronder De eeuwige oorlog van Joe Haldeman. Bekend pseudoniem: Kim Ashmind. Co-auteurs: Eddy C. Bertin; Raymond Donkersloot; Robert A.J. Zielschot.