| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | Geboren te Amsterdam, Noord-Holland. Hermance Berendina (Mance) was een Nederlands illustrator. Mance Post groeide op in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Haar vader had daar een klein schildersbedrijf. Hij hield van tekenen en speelde viool en orgel. Van haar moeder leerde ze rijmpjes en versjes. Er waren ook boeken in huize Post zoals ''Ot en Sien'', met tekeningen van Cornelis Jetses en ''De sprookjes van moeder de Gans'' met prenten van [[Persoon/6568835|Gustave Doré]]. Mance had een zwakke gezondheid (ze had chronische bronchitis) en tekende veel. Later, in 1979, zou ze de herinneringen aan haar kindertijd in de Staatsliedenbuurt en aan haar, inmiddels overleden, vader verwerken in het autobiografisch beeldverhaal ''Ik woonde in een leunstoel''. Guus Kuijer verwoordde haar verhaal. | + | Geboren te Amsterdam, Noord-Holland. Hermance Berendina (Mance) was een Nederlands illustrator. Mance Post groeide op in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Haar vader had daar een klein schildersbedrijf. Hij hield van tekenen en speelde viool en orgel. Van haar moeder leerde ze rijmpjes en versjes. Er waren ook boeken in huize Post zoals ''Ot en Sien'', met tekeningen van Cornelis Jetses en ''De sprookjes van moeder de Gans'' met prenten van [[Persoon/6568835|Gustave Doré]]. Mance had een zwakke gezondheid (ze had chronische bronchitis) en tekende veel. Later, in 1979, zou ze de herinneringen aan haar kindertijd in de Staatsliedenbuurt en aan haar, inmiddels overleden, vader verwerken in het autobiografisch beeldverhaal ''Ik woonde in een leunstoel''. [[Persoon/2292|Guus Kuijer]] verwoordde haar verhaal. |
Versie van 21 jan 2023 16:17
Geboren te Amsterdam, Noord-Holland. Hermance Berendina (Mance) was een Nederlands illustrator. Mance Post groeide op in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. Haar vader had daar een klein schildersbedrijf. Hij hield van tekenen en speelde viool en orgel. Van haar moeder leerde ze rijmpjes en versjes. Er waren ook boeken in huize Post zoals Ot en Sien, met tekeningen van Cornelis Jetses en De sprookjes van moeder de Gans met prenten van Gustave Doré. Mance had een zwakke gezondheid (ze had chronische bronchitis) en tekende veel. Later, in 1979, zou ze de herinneringen aan haar kindertijd in de Staatsliedenbuurt en aan haar, inmiddels overleden, vader verwerken in het autobiografisch beeldverhaal Ik woonde in een leunstoel. Guus Kuijer verwoordde haar verhaal.